Over mij

Dat kleine nieuwsgierige meisje op de foto hierboven dat ben ik, ongeveer drie jaar oud.

Ergens nog zo onwetend en vrij en tegelijkertijd al te veel wetend en voelend over hoe onveilig de wereld kan zijn.

Mijn naam is Lotte Hoffman (1986) getrouwd, moeder van een dochter. 

Verlies klopte al vroeg op mijn deur. Ik was drie jaar toen mijn ouders gingen scheiden, dertien toen ik mijn stiefvader verloor en negentien toen mijn vader overleed.

Je kan zeggen dat ik met verlies volwassen ben geworden.

Hierdoor heb ik weet van wat dit op jonge leeftijd met je doet en hoe je dit op latere leeftijd opnieuw

en soms totaal anders kan tegenkomen.

Mijn verlies en ik konden strijden, samen verdriet hebben, ons schuldig voelen, alleen en onbegrepen.

Ik ken de gezichten van verlies en rouw en kan deze inmiddels goed aankijken.

Al moet ik er, elke dag opnieuw op een bepaalde manier weer langs. Het hoort bij mij.

Ik heb geleerd hoe ik vanuit verlies kan verbinden, met mijzelf en met de ander. 

Ben jij op zoek naar die verbinding met jezelf of met de ander of wil je hem op een diepere laag aangaan?

Ik heet je van harte welkom in mijn praktijk.